De eerste maand van het jaar is al in zijn derde week en ik houd me aan mijn voornemen; ‘delen‘ middels een blog, een bordtekening bij mijn kantoor voor inspiratie voor de lopers en fietsers die naar de bushalte gaan of hun hond uitlaten. En ook ‘delen’ van mijn tijd en het ‘indelen’ van mooie opdrachten. 2018, welkom!

‘Delen’; ik heb mijn tijd gedeeld en ingedeeld om mee te doen met een collecte voor natuur vorig jaar. Deur aan deur langslopen met een collectebus. Binnenkort kun je zelfs pinnen! Top. Stiekem heb ik mijn WhatsApp groep geappt en hen geld gevraagd en dat scheelde weer tijdverdeling. De rest heb ik gewoon opgehaald en ik stuitte op een superleuke deursticker.

Je kent vast wel de ‘JA / NEE’ en de ‘NEE / NEE’ sticker. Déze was echter véél leuker: ’Néé geen verkopers. Ik heb alles al. En geen Geloofsovertuigers; ik weet alles al. Ik bleef staan want ik mocht dus aanbellen. Deze sticker heeft een goed gesprek opgeleverd, een collecte en opbrengsten voor overwegingen.

In de volgende alinea’s benader ik geloofsovertuigers breder dan we op basis van de sticker zouden vermoeden. Ik zie het als delen van waarin je gelooft, dus het kan gaan over economie, bitcoins, milieu, fashion of muziek. Mijn geloof is in permanente educatie en de wereld zien met de ogen van een kind. Altijd vernieuwend en met verbazing.

“Ik heb alles al”, is een goed voornemen en funest voor de economie. En voor het milieu? En “ik weet alles al”, wat voor effect heeft dat dan voor voornemens, economie, educatie en het milieu? Ik vervorm de uitspraak: “Ik doe mijn best en google doet de rest”. Dit gaf me een naar gevoel. Stel dat cursisten, coachee, managers, collega’s, buren, docenten etc. etc. zo dachten. Wat gebeurt er dan met permanente educatie, innovatie (Tesla, smartphone), talent management, niet te oud om te leren… De Benedictijnse regel laat de jongste als eerste zijn bevindingen vertellen, bedrijfsstrategie ah. Wat vind ik zelf? Weet ik alles al en google doet de rest?

Het zou grappig zijn tegenover de coachee of organisatie als ik zeg: wacht effe, ik kijk op google. En wat doe ik als ik invlieg bij een organisatie en het team heeft deze houding van ‘ik weet alles al’? En wat doet een manager die graag veranderingen wilt? Stof om over de denken wat je dan echt moet doen. QuickScan. Doordat jezelf vragen stelt zonder aan jezelf te twijfelen geef je al aan dat jij deze houding niet hebt. Natuurlijk ken je je vak, je hebt ervaring en hebt de zekere houding van Pipi Langkous*.

Kom jij ook een collega tegen die dit zegt; ‘ik weet alles al’, wat doe je dan? Ik hou me daar niet mee bezig, maar wat als je een project hebt of samen móét werken? Specialist of kenner zijn van een vak en meer willen weten om te verbreden. Google is de start en ik doe de rest.

De deursticker is wat het is, een sticker om anderen af te poeieren maar verplaats je de tekst in een ander context dan beweegt hij tot overwegingen/reflectie. Weet ik inderdaad alles…ben ik een verkoper of een geloofsovertuiger maar daar is zeer veel ruimte tussen.

Ben je er aan toe om deze houding aan te nemen om je vak of je weten te verbreden, doe dan een eigen QuickScan om te zien hoe het nu is. Of ben je geloofsovertuiger die vragen stelt en je staat tussen ‘ik weet alles al’, die je vragen en/of kennis niet willen horen. Time to act! Pak die communicatieboeken op en spar met mij om wél te kunnen delen en meer te weten om innovatieve voornemens aan een vliegwiel te plaatsen; En doe een sticker op je deur met: ‘Ja verkopers, ik wil geloofsovertuigers die delen en leiden tot nieuwe overwegingen en kennis.

* Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan.

Benedicta, lightens up horizons.